بله، همه نان‌ها حاوی فیبر رژیمی هستند. در برخی کشورها، نان حتی منبع اصلی فیبر در رژیم غذایی روزانه محسوب می‌شود. این فیبرها عمدتاً از غلات (عمدتا آرد گندم) وارد نان می‌شوند؛ این بدان معناست که محتوای فیبر نان به درصد استخراج آردی که استفاده می شود بستگی دارد: هرچه کمتر سبوس گیری شود، محتوای فیبر بالاتر است. محتوای فیبر نان را نیز می‌توان با مصرف غلات سبوس دار غنی از فیبر و دانه‌هایی مانند دانه کتان یا غلات چاودار کامل افزایش داد.

نان سفید به طور کلی نسبت به نان قهوه ای و سبوس‌دار فیبر کمتری دارد. با این حال، نان سفید با کمک افزودن فیبرهای طبیعی به دستور تهیه آن، می تواند سرشار از فیبر رژیمی نیز باشد.

در اروپا قوانینی مربوط به ادعا در مورد فیبر موجود در غذاهای تجاری تنظیم شده است: ادعاهایی مبنی بر اینکه یک غذا منبع فیبر است (یا هر ادعایی که احتمالاً معنای مشابهی برای مصرف کننده داشته باشد)، تنها در صورتی ممکن است که محصول حاوی حداقل 3 گرم فیبر در 100 گرم نان یا حداقل 1.5 گرم فیبر در هر 100 کیلو کالری باشد.

ادعایی مبنی بر اینکه یک ماده غذایی دارای فیبر بالایی است (یا هر ادعایی که احتمالاً معنای مشابهی برای مصرف کننده دارد) تنها در صورتی ممکن است که محصول حاوی حداقل 6 گرم فیبر در هر 100 گرم نان یا حداقل 3 گرم فیبر باشد. در هر 100 کیلو کالری